بچه ها تا چه مدت زمان مجاز به دیدن کارتون وبازی کامپیوتری هستند

دختر گلم چند وقتی بی اندازه شخصیتهای کاروتونی رو دوست داره مثلا اسباب بازی،عکس برگردان،ظرف غذا، روتختیش، خلاصه هرچی میخوای براش بخری باید عکس کارتون مورد علاقش داشته باشه

حالا میخوام بدونم بچه ها تا چه اندازه مجازند وقتشون صرف دیدن کارتون و یا بازی های کامپیوتری بکنند ؟

دکتر کتایون خوشابی : روانپزشک کودک

  اين الگوپذيري از شخصيتهاي فيلمهاي انيميشن گاه تاثير مثبت وگاه منفي دارد

جنبه هاي مثبت اين فيلمها در تقويت رفتارهاي مطلوب مانند مهرباني کردن به ديگران، ايثار و همدلي کردن با ساير انسان هاست. از سوي ديگر جنبه هاي منفي به خصوص در مورد فيلمهاي خشن، تقويت رفتارهاي پرخاشگرانه به ويژه در پسر بچه هاست که آنها سعي ميکنند الگوي رفتاري مشاهده شده در فيلمها را در ارتباط با همسالان خود در مهدکودک يا مدرسه اجرا کنند.

 *دليل علاقه کودکان به کارتونهايي مثل بن تن و اسپايدر من و تاثير آنها بر کودکان فيلم هاي انيميشني مثل اسپايدرمن و بن تن که بيشتر مورد علاقه پسر بچه ها هستند، معمولا با استفاده از جلوه هاي 3بعدي زيبا و خلاقانه تهيه ميشوند و درصد جذب مخاطب را بالا مي برد. به لحاظ روانشناختي انسان ها معمولا قهرمانان را دوست دارند و به گونه اي با آنها همذات پنداري ميكنند. مثال در مورد کودکان ديرجوش که محتاط و حتي ترسو هستند ديدن اين انيميشنها به کودک کمک مي کند خودش را جاي قهرمان اصلي داستان بگذارد و در تخيل، خود را همانند شخصيت کارتوني شجاع، نترس و فداکار بپندارد. اين فيلمها ذهن خيال پرداز کودکان را به تخيل بيشتر وا مي دارد و ساعاتي از روز که سرگرم تماشاي آنها هستند و ساعات ديگري که با فکر اين شخصيت ها روز خود را به بازي با خود يا همسالان مي گذرانند، آنها را به خوبي سرگرم ميكند و احساس لذت و تفريح و خوشي را در آنها تقويت ميكند. بنابراين طبيعي است کودکان جذب اين فيلمها ميشوند. در مورد دختران هم فيلمهايي مثل سيندرلا، زيباي خفته، باربي ها و.... تقريبا همين نقش را براي آنها ايفا ميكند.

چه رفتاري بايد با کودکان داشت که کمتر فيلم های خشن را ببينند و چه چيزهايي را ميتوان جايگزين کرد؟

با توجه به اثرات مثبت و منفي تماشاي فيلمهاي انيميشني، نقش والدين در کمک به کودک براي انتخاب درست اين فيلمها بسيار مهم است. از همان ابتداي دوران کودکي بهتر است والدين سعي کنند از خريد فيلمهايي با محتواي خشن خودداري کنند و به عنوان يک قانون از آن ياد کنند.

کودکان را ميتوان از همان دوران کودکي يعني ۵/ 2 تا ۳ سالگي به بعد با قوانين موجود در خانواده آشنا كرد تا آنها ياد بگيرند در منزل آنها فيلمهاي ترسناک و خشن وارد نميشود. مدت زمان تماشاي اين فيلمهاي کارتوني نيز بسيار مهم است. در بسياري از خانواده ها کودکاني که به مهدکودک نميروند ساعات زيادي از روز را صرف تماشاي اين فيلمها ميکنند و والدين هم از اين فرصت استفاده ميكنند و به کارهاي منزل خود رسيدگي ميکنند، اما قاعدتا در هر خانه اي بايد ساعات مشخصي را براي ديدن اين فيلمها به کودکان داد و معمولا بهتر است از ساعات ديدن يک تا 2 فيلم بيشتر نباشد. کودکان بهتر است ساعات صبح را در مهد بگذرانند تا آموزشهاي ويژه سنين خود را دريافت کنند و از طرف ديگر تعاملات اجتماعي آنها با گروه همسالان تقويت شود و در ساعات عصر زمان کوتاهي به تماشاي اين فيلمها بپردازند و در کنار آن زماني را براي بازيهاي جسمي و فکري داشته باشند. طبيعي است براي انجام بازيهاي فيزيکي و فکري مشارکت والدين و ساير فرزندان با هم لذت بخشي بيشتري دارد. وقتي کودکان برنامه منظمي داشته باشند، بديهي است به طور خود به خود زمان کمتري براي تماشاي فيلم هاي کارتوني خواهند داشت. اين مسئله از اين نظر حائز اهميت است که بسياري از کودکان تا قبل از مدرسه به ديدن تلويزيون و انواع سيدي ها به شدت عادت ميکنند و اين در سنين مدرسه براي انجام تکاليف اختلال ايجاد ميکند. از آنجا که ترک اين امر کار مشکلي است بهتر است در منزل، تلويزيون و ساير رسانه هاي تصويري در ساعتهاي خاصي براي ديدن برنامه روشن شود نه اينکه از صبح تا شب روشن باشد و کودک ياد بگيرد ميتواند هر برنامه اي را تماشا کند. کودکاني که طي روز برنامه هاي مختلفي از جمله شرکت در کلاسهاي ورزشي، نقاشي، خلاقيت و..... دارند، ساعات کمتري را صرف تماشاي انواع رسانه هاي تصويري ميكنند.

خطر تماشاي تلويزيون براي کودک
شما مادر و پدر باید بدانید تماشاي تلويزيون براي کودکان خطرناک است و این حرف ما نیست بلکه صحبت روانشناسان کانادایی است. به ازاي هر يک ساعت تماشاي بيشتر تلويزيون، آينده کودکان در مدارس به خطر مي‌افتد‌ به طوري که ميزان تمرکز آنها در کلاس کمتر مي‌شود و در سال‌هاي بعدي عمر، کمتر به ورزش مي‌پردازند و موفقيت آنها در دروس استدلالي نيز کمتر خواهد بود. کودکاني که در سنين پايين، بيشتر تلويزيون تماشا مي‌کنند، در آينده با مشکل چاقي مواجه خواهند شد. از طرفي اين تنها مشکل عمده نيست چرا که قرار گرفتن زود هنگام کودکان در برابر تلويزيون، ميزان فعاليت آنها را کاهش مي‌دهد و قواي شناختي، رفتاري و حرکتي آنها را تضعيف خواهد کرد. البته تلويزيون در برخي موارد نيز براي کودکان پيش‌دبستاني، نقشي آموزنده خواهد داشت که از جمله آنها مي‌توان به يادگيري چگونگي تعامل با محيط اطراف اشاره کرد اما هيچ تاثير مثبتي بر توانايي خواندن کودکان ندارد.

نگذارید فرزندتان زیاد کارتون ببیند
برنامه‌های زیادی از تلویزیون پخش می‌شود اما بدون شک کارتون مهم‌ترين برنامه‌ تلويزيوني مورد علاقه کودکان است. متاسفانه عده‌اي از والدين تصور مي‌كنند اگر كودك‌شان مشغول تماشاي تلويزيون شود بسيار باهوش مي‌شود و همين آرامش نسبي به او كمك مي‌كند تا وضعيت رواني مطلوبي براي زندگي آينده‌اش پيدا كند. بچه‌ها از ديدن کارتون لذت مي‌برند؛ چرا که خود را در قالب شخصيت‌هاي مهم کارتوني قرار مي‌دهند و با بودن در دنياي فانتزي، قدرت تخيل خود را تقويت مي‌کنند. اما نکته‌ مدت زماني است که کودکان صرف تماشاي کارتون و بازي‌هاي رايانه‌اي کارتوني مي‌کنند. تماشاي کارتون و انجام بازي‌هاي رايانه‌اي نبايد روزانه بيشتر از يک تا دو ساعت براي سنين قبل از مدرسه و بيشتر از نيم ساعت تا يک ساعت براي کودکان مدرسه‌اي باشد.

متاسفانه يكي از مشكلات الگوي تربيتي والدين اين است كه ساعت خاصي را براي تماشاي كودك در نظر نمي‌گيرند و كودكان ساعت‌ها به تماشاي تلويزيون و سي‌دي‌هاي کارتون و بازي پلي‌استيشن مي‌نشينند. در نتيجه خستگي ناشي از تماشاي كارتون‌ها و برنامه‌هاي غيرضروري رايانه‌اي، روي فرآيند يادگيري و ذهن كودك اثر منفي مي‌گذارد و او را حتي از انجام كارهاي ضروري و فعاليت ذهني بازمي‌دارد

برای کودک‌تان برنامه‌ریزی کنید
نگذارید کارتون‌های خشونت‌آمیز ببیند
شايد از خود بپرسيد که پس من چگونه فرزندم را سرگرم کنم؟

جواب بسيار ساده است. کلاس‌هاي ورزشي، هنري، ميهماني‌هاي کودکانه با حضور دوستان و هم سن و سالان کودک، رفتن به پارک و دوچرخه‌سواري و پياده‌روي خانوادگي و از جمله مهم‌ترين راهکار به شمار مي‌رود. در واقع ساده‌ترين کاري که شما مي‌توانيد براي تشويق کودکتان به فعاليت جسمي بيشتر انجام دهيد، اين است که خودتان در ورزش با او همراه شويد