یک مادرانه واقعی

به نام آفریدگار  مهربان

درمیان هیاهوی زندگیت

لا به لای آلبوم عکسهایت

عکس دختری مو خرمایی رو پیدا میکنی

زندگی برای چند لحظه‌ای متوقف میشود

گریه های پسر کوچلوت ، صبحانه خوردن دختر کوچلوت ،  نگرانی مشق های دختر برزگت همه بی اهمیت میشود

تازه میفهمی ۲۰ سال پیش چه بی رحمانه اورا در هیاهوی زندگی جا گذاشته ای😔

زمان خیلی زود گذشت  حالا می‌فهمم وقتی میگن عمر آدمی مثل یک چشم بهم زدن میرود یعنی چه!

الان مامان سه بچه ام ، 🤔 باورم نمیشه 




دیگه دلم میخواد زندگی برای خودم بنویسم ، لحضه هوایی که الان برام خیلی سخته باز ده سال آینده  مرورش خیلی شیرین  ومیگم کاش برگرده این  هم از عجایب دنیاست همیشه در لحظه ای که هستی حسرت لحظه دیگه ای میخوری که رفته 😉 کسی چه می‌دونه !
می‌خوام یک تصمیم بزرگ بگیریم اونم در لحظه زندگی کردن طوری که انگار لحظه بعدی برام نیست اینجوری قدر دستای کوچلوی پسرم، کتاب داستان خواندن برای دختر کوچلوم و درس خواندن با دختر بزرگ می‌دونم ،